عرفیات طلبگی از دیدگاه ایت الله مجتهدی تهرانی

استاد من در عرفيات، حاج شيخ علي اکبر برهان(ره) بودند. عرفيات غير از اخلاقيات است. ممکن است شخصي استاد اخلاق باشد ولي از عرفيات هيچ نفهمد. بايد استادي را پيدا کرد که عرفيات را براي انسان بگويد. عرفيات يک سري مسايلي است که شايد خلاف شرع نباشد، ولي خلاف عُرف جامعه است و عوام الناس از انجام آنها، توسط ما روحانيون خوششان نمي آيد. ما هم براي اينکه مردم به دين و روحانيت علاقه مند شوند و طرد نشوند بايد اينها را مراعات کنيم. حالا چند نمونه از عرفيات را مي گوييم:

1 دقت در معاشرت با مردم: روحاني نبايد با کسي که به دين و دستورات دين اهميت نمي دهد معاشرت کند (مگر اينکه قصد راهنمايي او را داشته باشد) و نبايد چنين افرادي به منزل او رفت و آمد کنند.

استاد ما آيةا...حاج شيخ علي اکبر برهان(ره) مي فرمود: روزي به خانه رفتم و متوجه شدم که عده اي ميهمان از طرف آشنايان و فاميل هاي همسرم، تشريف دارند، و بعضي از آنها بدون رعايت اينکه ما روحاني و آخوند هستيم و مردم از ما بيش از ديگران توقع دارند، با ظاهري شرعي ولي نامتناسب با عرفيات طلبگي ما، حضور داشتند، لذا به اهل بيت گفتم که براي آنها توضيح دهند که متوجه بشوند، و آنها هم الحمدلله متذکر شدند و بعد از اين جريان هر وقت به منزل ما مي آيند عرفيات را رعايت مي کنند.

2 خريد اجناس: در خريد کردن براي منزل دقت کن که مورد سؤ تفاهم از سوي مردم واقع نشوي. آيةا... سيدمحمدکاظم يزدي(ره) مي فرمود: هميشه از يک قصابي گوشت نخريد، مي گويند اين آخوندها چقدر گوشت مي خورند.
يا مثلاً يک روحاني حتي المقدور سعي کند که کمتر با همسرش در خيابان راه بيفتد و به خريد برود. به مغازه هايي که چيزهاي گران قيمت مي فروشند نرود؛ مثلاً به بنگاه هاي ماشين فروشي و فروشگاه هاي تلويزيون و غير ذلک.

اگر هم نيازي داشت مي تواند محارم خود يا افراد مورد اطمينان و با تجربه را بفرستد. نقل مي کنند که يک روحاني با همسرش، وارد فروشگاه لوازم آرايش بانوان شده و پس از انتخاب يکي از اقلام آن، و در خارج از فروشگاه و بدون توجه به اطراف خود، آن را به همسرش نشان مي داد که کداميک بهتر است، در حالي که اين عمل مي تواند در اذهان مردم نسبت به مقام روحانيت اثر بدي داشته باشد، لذا طلاب محترم بايد اين گونه امور را رعايت کنند.

3 به هر مکاني نرود: روحاني هر جايي نبايد برود، هر جايي نبايد بنشيند. مثلاً کنار خيابان روي جدول ننشيند يا در مکان هاي عمومي و پر رفت و آمد، يا جايي که همه روي زمين نشسته اند، بالاي صندلي ننشيند و اگر مجبور بود بنشيند در نشستن هم مراعات کند، مثلاً يک پا را روي پاي ديگر نيندازد. و همچنين نبايد دست زن و بچه را بگيرد و برود پارک يا شهربازي يا سينما. يا برود ساندويچي و يک ساندويچ بگيرد و پشتش هم نوشابه بخورد. البته اين گونه امور حرام نيست ولي بعضي از مردم اين اعمال را از ما روحانيون توقع ندارند، لذا ما بايد رعايت عرفيات طلبگي را بکنيم.

4 وضع ظاهري: روحاني بايد از نظر لباس پوشيدن، لباسي ساده و تميز و در عين حال منظم و مرتب داشته باشد و خداي نکرده لباس هايش چرکين نباشد و بوي عرق ندهد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: